Διαβάζοντας
το δημοσίευμα της Νέας Κρήτης που αφορούσε την προσβασιμότητα της Σπιναλόγκας
ένιωσα απογοήτευση και ντροπή. Ντροπή γιατί συνειδητοποίησα ότι υποσυνείδητα
ήξερα πως κάπως έτσι θα είναι η κατάσταση, όπως την αντίκρισα μέσα από τις
φωτογραφίες και το βίντεο που τράβηξαν τα μέλη της ομοσπονδίας ατόμων με
αναπηρία Κρήτη. Μάλλον γι αυτό δεν είχα σκεφτεί να επισκεφτώ ένα ιστορικό μέρος
που είναι τόσο κοντά μας. Πρέπει όμως
με κάθε κόστος να αποβάλουμε την λογική που μας επιβάλουν άλλοι, ότι όταν είσαι
άτομο με αναπηρία πάντα θα έχεις περιορισμό στο τι μπορείς να κανείς και στο
που μπορείς να πας.
Μια λογική που μόνο στην Ελλάδα υπάρχει πια και μας
την καλλιεργούν έντεχνα από μωρά για να μην διεκδικούμε τα δικαιώματα μας και
να καλύπτει την ανικανότητα του κράτους να φτιάξει μια κοινωνία ισότιμη για
όλους.
Δυστυχώς οι αρμόδιοι έκαναν για μια ακόμα φορά το θαύμα
τους. Στο δεύτερο σε επισκεψιμοτητα
αρχαιολογικό χώρο της Κρήτη τα έργα υποδομής για άτομα με αναπηρίες
είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα. Το 2012 ξεκίνησαν
οι εργασίες αναστήλωσης της Σπιναλόγκας, υπό την αιγίδα της 13ης Εφορίας
Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και την επίβλεψη της Επιστημονικής Επιτροπής Ανάδειξης
Οχυρωματικών Έργων Κρήτης. Το έργο έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ και
υπάγεται στο Ταμείο Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Έργων.
Εύλογη απορία μας είναι γιατί δεν έγιναν και σωστές κατασκευές πρόσβασης για να
εξυπηρετούν επισκέπτες με αναπηρίες. Βλέποντας τις εικόνες στο βίντεο
συμπεραίνει εύκολα κάποιος ότι αν και στα πρώτα σκαλοπάτια ύπαρχε μια ράμπα, με
μια πιο προσεκτική ματιά, διαπιστώνετε ότι η ράμπα ήταν φτιαγμένη από παλιά
χρησιμοποιημένα ξύλα οικοδομής, άνισου μεγέθους σαν τις ράμπες που φτιάχνουν
στα γρήγορα και στα πρόχειρα οι οικοδόμοι για να κάνουν την δουλειά τους όπως
όπως.
Γνωρίζουμε ότι η Σπιναλόγκα έχει κάθε χρόνο πολλές
χιλιάδες επισκέπτες, ας διαθέσει η πολιτεία μέρος των εσόδων από τα εισιτήρια
για να δημιουργηθούν σύγχρονες υποδομές για άτομα με αναπηρίες. Θα είναι προς
όφελος και των ατόμων αυτών αφού δεν θα νιώθουν αποκλεισμό, θα αναβαθμίσει ποιοτικά τον χώρο και οι τουρίστες δεν αντικρίζουν πια
τριτοκοσμικές εικόνες .
Για ένα τόπο που θέλει να χαρακτηρίζετε τουριστικός δεν
επιτρέπεται να μην διαθέτει ράμπες σε αρχαιολογικούς χώρους. Αποτελεί δυσφήμιση
για τον νόμο μας
ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
Γραμματέας του Συλλόγου Ατόμων με Αναπηρίες Επαρχίας
Μεραμβέλλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου